Z cyklu „Szlakiem historii, przyrody i kultury” – Kościół w Zagwiździu

Miejscowość Zagwiździe powstała w XVIII w. w ramach kolonizacji za Fryderyka II, króla pruskiego i należała do parafii Stare Budkowice. W 1919r. ustanowiono lokalię, a w latach 1920-21 wybudowany został kościół, który jest reprezentatywnym przykładem architektury neorenesansowej o oryginalnych i nieprzekształconych cechach stylowych. Kościół zachował pierwotną bryłę, formę architektoniczną a także historyczną dyspozycję wnętrza i oryginalną konstrukcję więźby dachowej. We wnętrzu zachowały się elementy zabytkowego wyposażenia m.in.: oryginalne posadzki, kasetonowy sufit, dekoracja sztukatorska ścian, empora chóru organowego, ołtarz główny, ambona, drzwi, schody.

Zachowało się także historyczne ukształtowanie otoczenia kościoła wraz z ogrodzeniem. Kościół wybudowany został przez pierwszego proboszcza parafii, ks. Franciszka Ogórka, w typie trójnawowej bazyliki stropowej. Nieorientowany. Murowany, otynkowany.

Kościół otrzymał wezwanie Serca Pana Jezusa. Ściany w świecąco czerwonych kolorach prowadziły do absydy ołtarza. Cała polichromia bazuje na podstawowym kolorze, mianowicie czerwonym, jako symbolicznym kolorze w kościele pod wezwaniem Serca Pana Jezusa.

Ołtarz główny wykonano w Monachium. W jego centralnej części umiejscowiona jest figura Chrystusa Króla, która tworzy za głównym ołtarzem centrum reliefu, którego skrzydła przedstawiają adorację Chrystusa przez stany duchowne i świeckie.

Źródło:

http://parafiazagwizdzie.blogspot.com/p/historia-parafii.html