Warownia zbudowana na granitowym wzniesieniu (225 m n.p.m.) góruje nad okolicą. Pierwotny średniowieczny zamek mieścił się tam, gdzie obecnie znajduje się wschodnia część północnego skrzydła budowli. Był to budynek trójdzielny na planie prostokąta o wymiarach 11,5 × 22 m.
Z tego samego okresu pochodzi, zachowana do dziś, wysoka czworoboczna wieża zwieńczona machikułami. Całość połączona była murami obronnymi i otoczona fosą. Północną ścianę wieży zdobił herb biskupa Jerina w otoczeniu Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty. Wewnątrz zachowały się pomieszczenia dla skazańców i więźniów.
W ramach przebudowy zamek zyskał strzelnice do obrony artyleryjskiej, basteje i nową szyję bramną. W XVI w. dobudowano zachodnie i południowe skrzydła z arkadowymi krużgankami, a tym samym zamknięto wewnętrzny dziedziniec. Zamkowe pomieszczenia urządzono w stylu renesansowym, wykonano portale ozdobione motywami roślinnymi i zwierzęcymi w technice sgraffitowej. Zachowały się fragmenty renesansowego stropu z przełomu XVI i XVII w. z profilowanymi belkami pokrytymi malowidłami kwiatowymi.
Kolejne przebudowy w okresie baroku zmieniły wygląd zamku. Przede wszystkim zmieniono wystrój komnat, powiększono okna, dobudowano wewnętrzną klatkę schodową, a na zewnątrz, od strony dziedzińca, kolisty pawilon wejściowy z szerokimi, łagodnie wznoszącymi się schodami, umożliwiającymi wnoszenie biskupa w lektyce (tzw. końskie schody).
Stara, głęboka studnia zbudowana na dziedzińcu zyskała w XIX w. obudowę przypominającą altankę.
Zachowane zabudowania są niewielką częścią pierwotnego założenia.
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Otmuchowie