Dawna, wolnostojąca, szkoła ewangelicka, obecnie budynek Izby Regionalnej znajduje się przy ul. Szkolnej w Namysłowie . Wzniesiona została w okresie baroku w 1789 roku. Pierwszej przebudowy dokonano zapewne w 1 połowie XX wieku. Kolejna ingerencja w obiekt to rok 1960. W trakcie remontów przekształcono wnętrza. Zachowano natomiast wystrój elewacji pochodzących z czasu budowy szkoły. Jedynie elewację zachodnią zmieniono najprawdopodobniej podczas ostatniego remontu.
Budynek posiada murowany parter, piętro wzniesione w konstrukcji szachulcowej oraz wysoki strych z zachowaną konstrukcją krokwiowo-jętkową. Nie jest podpiwniczony. Posiada drewnianą klatkę schodową policzkową, jednobiegową. Materiał na budowę obiektu pozyskano z rozbiórki pierwszego ewangelickiego domu modlitwy pochodzącego z 1 połowy XVIII wieku. Układ szkoły jest trójtaktowy z pomieszczeniami rozmieszczonymi wzdłuż korytarza umieszczonego na osi wschód zachód. Korytarz na parterze wybrukowano kamieniami polnymi. Pierwotny układ wnętrz składał się na każdej kondygnacji z czterech sal z korytarzem.
Po wybudowaniu nowej szkoły ewangelickiej, przy dzisiejszej ul.3 Maja, szkołę czasowo przekazano katolikom w użytkowanie a następnie przeznaczono na mieszkania dla ubogich namysłowian. Budynek tak wykorzystywano do początków XXI wieku, co spowodowało kompletne zużycie obiektu.
Budynek szkoły należy do unikatowych przykładów miejskiego budynku o konstrukcji szachulcowej z końca XVIII wieku na obszarze Śląska. Unikatowym jest również to, że szkołę zbudowano z materiałów pozyskanych z rozbiórki. Podobnych obiektów można szukać jedynie na obszarze Pogórza Sudeckiego ( np. w Sulikowie koło Zgorzelca zachowane dwa domy).