Z zawodu był ceramikiem. Pracował w czeskich i niemieckich fabrykach. Później zajął się dziennikarstwem oraz twórczością literacką. W czasie I wojny światowej został wcielony do armii niemieckiej. Przeciwstawiał się postępującemu procesowi germanizacjina Łużycach. W 1920 roku założył Łużycką Partię Ludową, a w 1925 w Berlinie, dla obrony praw mniejszości narodowych w Niemczech, gazetę Kulturwehr (Obrona Kultury). W 1924 roku nawiązał bliskie kontakty ze Związkiem Polaków w Niemczech i brał udział w jego naradach. Podczas jednej z nich w roku 1932 po wygranych wyborach przez Adolfa Hitlera Skala powiedział:

"Dojście Hitlera do władzy oznacza, że za kilka lat będzie wojna. Przeciw Polsce, Związkowi Radzieckiemu, przeciw całemu światu".

Po roku 1934 był prześladowany za kontakty z Polakami przez hitlerowców. W 1936 odebrano mu prawo wykonywania zawodu dziennikarskiego, a jego publicystykę władze narodowosocjalistyczne uznały za "antyhitlerowską". W 1937 został uwięziony wraz z innym znanym działaczem łużyckim dr. Janem Cyżem.

Twórczość jego to lirykę patriotyczną, osobista i miłosna, a także realistyczna proza o tematyce społecznej. Zajmował się również publicystyką.

Zginął z rąk sowieckiego żołnierza, gdy zaprotestował przeciw ograbianiu rodziny przez żołnierzy Armii Czerwonej. W 1965 roku staraniem Towarzystwa Miłośników Ziemi Namysłowskiej i łużyckiej organizacji Domowina postawiono Skali pomnik w Namysłowie.

Kościół w Kup został wybudowany w stylu neogotyckim w latach 1897-1898. Cennym przedmiotem znajdującym się w kościele są organy. Zostały one wybudowane przez firmę Spiegel, w 1897 roku. Posiadają 18 głosów, 2 manuały plus pedał, traktura gry i rejestrów jest pneumatyczna

Kościół Trójcy Świętej - zabytkowy drewniano-murowany rzymskokatolicki kościół filialny w Baldwinowicach, jeden z najstarszych kościołów w powiecie namysłowskim. Dnia 24 listopada 1954 roku, pod numerem 136/54 świątynia została wpisana do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Najstarsze elementy kościoła (prezbiterium i zakrystia) powstały przed 1414 i są murowane z cegły. Drewniana nawa konstrukcji zrębowej pochodzi z 1592, a wieża konstrukcji słupowej z II połowy XVII wieku. Szersza, dolna część wieży (szerokości nawy), posiada zadaszenie, wyższa i węższa nakryta jest ośmiobocznym dachem namiotowym, krytym gontami. Dachy nad nawą i prezbiterium są siodłowe, także kryte gontem - nad zakrystią przedłużono dach z prezbiterium.

Wnętrze kościoła nakryte jest płaskim stropem, natomiast w zakrystii znajduje się sklepienie kolebkowe. Na belce tęczowej umieszczono barokową grupę Ukrzyżowania. Ołtarz główny - późnobarokowy - przedstawia koronację Matki Boskiej, natomiast ołtarz boczny z początku XVI wieku to tryptyk z św. Anną Samotrzecią. Inny zabytkowy element wyposażenia to ambona z przełomu XVI i XVII wieku.

Bogactwem okolic Dobrzenia są bardzo atrakcyjne tereny, zabytki i tereny inwestycyjne. Na terenie gminy znajduje się fragment obszaru chronionego krajobrazu czyli Stobrawskiego Parku Krajobrazowego. Lasy obfitują w grzyby, jagody, zwierzynę leśną, a nadodrzańskie tereny będące ostoją ptactwa i roślin stwarzają doskonałe warunki do wypoczynku.

Park znajduje się w pobliżu Urzędu Gminy w Dobrzeniu Wielkim. Można tu pospacerować wśród zieleni, przysiąść na ławeczkach nieopodal fontanny i odpocząć, jak również skorzystać z siłowni na wolnym powietrzu. Bezpośrednio przy parku znajduje się również plac zabaw dla najmłodszych.

Źródło:

http://gokdobrzenwielki.pl/index.php?option=com_content&view=section&layout=blog&id=26&Itemid=109

http://www.polskaatrakcyjna.pl/atrakcja/park-rekreacyjny-w-dobrzeniu-wielkim?portal_attraction%5Bquery%5D=Aleja+Gwiazd+Polskiej+Piosenki&page=5

W roku 1292 wymieniany kapłan w Popielowie; w średniowieczu, aż do końca  wojny trzydziestoletniej wieś stanowiła osobną parafię p.w. św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja, następnie znajdująca się tu świątynia stała się filią parafii w Siołkowicach. Najstarszy kościół wzniesiono prawdopodobnie już w średniowieczu. W roku 1654 wzniesiono nową, drewnianą świątynię, którą wyposażono w bogaty barokowy wystrój. Rozwój wsi sprawił, że w roku 1883 utworzono w Popielowie osobną parafię. W roku 1884 cieśla Frach ze Starych Kolni rozebrał drewniany kościół i przeniósł go na cmentarz przy ul. Dworcowej. W roku 1887 przystąpiono do budowy nowej  świątyni w stylu neogotyckim, którą konsekrowano w roku 1889. Drewniany kościół od ponad stu lat pełni funkcję kościoła pogrzebowego. W latach 90 XX w. poddano go gruntownej restauracji, w trakcie której, niestety, część oryginalnych ścian została wymieniona na nowe.
Usytuowany w centrum wsi, na cmentarzu dostępnym od strony ul. Dworcowej.
Zbudowany z drewna w konstrukcji zrębowej; ściany nawy i zakrystii szalowane deskami; poszycie gontami.
Orientowany, jednonawowy, z węższym i niższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Otwory okienne zamknięte odcinkowo.
Nawa i prezbiterium przykryta stropem z podsufitką, w zakrystii strop belkowy; chór wsparty na ośmiu słupach. Ołtarz główny, ambona i prospekt organowy barokowe z 2 poł. XVII w. Na ścianach ze resztki polichromii. 
Ochronie konserwatorskiej podlega bryła obiektu, forma elewacji oraz wszystkie elementy zabytkowego wystroju i wyposażenia.

Źródło:http://popielow.pl/329/519/kosciol-cmentarny-pw-sw-andrzeja.html