Ogród francuski zamykała spora budowla, która została zbudowana w 1776 roku w okresie, gdy właścicielem Pokoju był jego założyciel Carl Christian Erdmann. Była ona postawiona przez inspektora budowli wodnych Hellera wraz z J.G. Klöberem według projektu Schirmeistera. Jest otoczona fosą wypełnioną wodą. Jest to salon wodny, zwany też herbaciarnią, który został wadliwie skonstruowany i wkrótce po wybudowaniu zawalił się. Zaraz po tym zdarzeniu usunięto dwa mosty i salon pozostał ruiną otoczoną wodą. Była to masywna konstrukcja budowlana, której podbudowa podzielona była na cztery pomieszczenia. Trzy służyły tamtejszemu pracownikowi, a w jednym znajdowała się pompa i zbiornik na wodę. Okrągła nadbudowa zakończona była przełamanym dachem stożkowym. Salon posiadał fontanny w formie płaskich, żeliwnych muszli. Woda tryskała z pysków delfinów oraz kolorowych kaczek. Od tamtej pory Salon nazywano „Ruiną”. Wówczas też zlikwidowano mostek i do dziś budowla jest niedostępna dla zwiedzających.