Kościół św. Judy Tadeusza w Kurzniach - obecnie filialny, jest obiektem o ciekawej historii. Jak zostało wyżej wspomniane, początki parafii należy wiązać z Kurzniami, jednak nie dysponujemy obecnie źródłami, które jednoznacznie potwierdzałyby taki stan rzeczy. Wiadomo z całą pewnością, że w miejscu obecnego kościoła stała starsza budowla, której stan w protokole wizytacyjnym z 1805 r. określono jako niemożliwy do restauracji. Być może powodem był znaczny wiek budowli, zapewne drewnianej lub o konstrukcji szachulcowej. Od 1534 r. był tu kościół ewangelicki, parafialny nie tylko dla Karłowic, ale także dla Stobrawy, Starych Kolni i Rybnej aż do 1834 r.
Nowy kościół powstał w latach 1812-13 przy udziale króla Prus, który poprzez Urząd Domeny w Karłowicach przekazał wsparcie oraz zezwolenie na zbiórkę pieniędzy. Zaprojektował go w duchu klasycyzmu wielki architekt niemiecki Karl Friedrich Schinkel, autor m.in. gmachów reprezentacyjnych w Berlinie (Nowy Odwach, Stare Muzeum). Budowla była wysmakowana, choć skromna z drewnianą emporą, kazalnicą i ołtarzem. Kościół w Kurzniach był własnością ewangelików. Dopiero wraz z napływem po wojnie nowych mieszkańców został zaadaptowany jako kościół katolicki.
Ten wspaniały przykład architektury początku XIX wieku, mimo zmiany wyznania i związanych z tym zmian w wystroju wewnętrznym, zachował swoją szlachetna formę, nieco tylko zatartą w trakcie remontów. Z bryłą kościoła doskonale współgra pomnik ku czci poległych mieszkańców Kurzni na frontach I Wojny Światowej, od wielu lat pełniący funkcję kapliczki. Jest to jeden z nielicznych w naszej okolicy zachowanych do dnia dzisiejszego w niemal nienaruszonym stanie obelisków Wielkiej Wojny.
Źródło: http://www.karlowice.maszt.pl/index.php/parafia/kosciol-w-kurzniach