Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa – rzymskokatolicki kościół parafialny w Zagwiździu. Świątynia należy do parafii NSPJ w Zagwiździu w dekanacie Zagwiździe, diecezji opolskiej. Dnia 24 marca 2009 roku, pod numerem A-87/2009, kościół została wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Na niewielkim wzniesieniu zwanym Wzgórzem Minerwy, znajduje się pomnik Fryderyka Wielkiego, przez mieszkańców zwany "Stary Fryc". Pomnik zastał wyrzeźbiony w 1790 r. przez Stein’a z Wrocławia. Według powszechnej opinii, jest to jedyny pomnik króla Prus w Polsce, chociaż bez głowy i ramion. Władca jest przedstawiony w pozycji stojącej w stroju myśliwskim. Wg źródeł za rządów Fryderyka Wielkiego w obecnej gminie Pokój powstały wsie: Ładza (1770), Krzywa Góra (1772), Siedlice (1773) i Lubnów (1786).

Zbudowany w XVII w, prawdopodobnie w 1620 r. jako ewangelicki. Przebudowany lub odnawiany w 1852 r., ponownie remontowany w 1911 r. Orientowany, otoczony cmentarzem. Kościół zbudowano na planie krzyża, z dachem dwuspadowym krytym obecnie dachówką karpiówką. Wykonany w konstrukcji szkieletowej, z wypełnieniem ceglanym, tynkowany, pomalowany na kolor biały. Prezbiterium zamknięte trójbocznie. Po jego bokach dwie przybudówki z lożami na piętrze, do których prowadzą zewnętrzne schody. Jest to dobry przykład typowego rozwiązania protestanckiego. Wnętrze nakryte stropem płaskim. Forma kościoła w Krasowicach jest zbliżona do układu zboru ewangelickiego: w ramionach transeptu, na piętrze znajdują się obszerne empory z tralkowymi balustradami tworząc drugi poziom świątyni. Zakrystia od strony północnej, nad nią loża kolatorska z balustradą tralkową. Od zachodu dostawiono wieżę na rzucie kwadratu, w konstrukcji słupowej, zwężającą się ku górze, szalowaną deskami, nakrytą hełmem ostrosłupowym pokrytym blachą z wiatrowskazem w postaci chorągiewki z datą 1911. W wieży dzwon z napisem „Sebastian Gotz goss mich” („Odlał mnie Sebastian Gotz”) oraz datą 1657. Ołtarz barokowy z pierwszej połowy XVIII w. z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej w centrum. Chór w zachodniej części, ze schodami w wieży. Ambona barokowa z pierwszej połowy XVIII w. na styku nawy i prezbiterium. Organy i ławy z XVIII w. Relikwie w postaci kości z wypalonym napisem „Królowo Wszechmocna uchroń przed zgubą, otul swym płaszczem świat” i „św. Antoni broń nas od zguby”.

Pod taką nazwą znaj­dują się frag­menty leśnej osady w Stobrawskim Parku Krajobrazowym pomię­dzy Pokojem a Grabicami. W samym środku lasu stoi, pocho­dząca z XVIII w. drew­niana karczma, w któ­rej noce po polo­wa­niach spę­dzali ksią­żęta opol­scy. Było tam miej­sce na bie­sia­do­wa­nie przy zacho­wa­nym jesz­cze we frag­men­tach olbrzy­mim kominku. Widoczne jest też odrębne pomiesz­cze­nie dla ksią­żę­cej służby

W sąsiedz­twie sta­rej karczmy stoi j wybudowana w latach 1985 – 87 kaplica św. Jadwigi Ślą­skiej, przy któ­rej w dniu Patronki odby­wają się coroczne nabo­żeń­stwa  reli­gijne. To miej­sce, w któ­rym w XVIII w. stał kościół pw. św. Jadwigi – patronki Ślą­ska i pojed­na­nia polsko-niemieckiego.

Zarząd Stowarzyszenia Lokalna Grupa Działania Stobrawski Zielony Szlak informuje, że przystępuje się do sporządzenia zmian i aktualizacji Lokalnej Strategii Rozwoju.