Gotycki, obronny zamek w Karłowicach wzniesiony został przez ród von Tschammer ok. 1350 r. nad rzeką Stobrawą. Od 1440 r. przeszedł w ręce rodziny von Bees, najpierw do Michaela von Bees, potem od 1493 r. do Adama von Bees. W 1565 r. zamek został zakupiony przez księcia brzeskiego Jerzego II i od tego momentu obiekt w Karłowicach staje się zameczkiem myśliwskim brzeskich Piastów. Kiedy w 1675 r. umarł Jerzy IV Wilhelm - ostatni z brzeskich Piastów, karłowicki majątek przechodzi pod domenę królewską. W 1715 r. do zamku zostaje dobudowana barokowa kaplica. Zamek był wielokrotnie przebudowywany i w XX w. często zmieniał swoich właścicieli. Po II wojnie światowej obiekt znalazł się w rękach Skarbu Państwa, jego zarządcą było Nadleśnictwo Państwowe w Brzegu. Brak właściwego nadzoru w tym czasie sprawił, że niestety z obiektu zaczęły systematycznie znikać cenne eksponaty. Dopiero w latach 80-tych XX w. zamek doczekał się prywatnego inwestora, który odremontował zabytek. Niestety wkrótce inwestor zbankrutował a część zamku znalazła się w rękach komornika.

Usługi kajakowe i przewodnickie Opolska Przygoda oferują oraz serdecznie zapraszają do zapisów na spływy kajakowe doliną Budkowiczanki na trasie Stare Budkowice - Murów. W sobotę (30 maja) i w niedzielę (31 maja) jest możliwy spływ najpiękniejszym odcinkiem doliny Stobrawy na trasie: Świercowskie - Krogulna. Trasa liczy ok. 7 km a jej pokonanie zajmie ok. 2 godzin. Zapisy i informacje: tel. 607-080-795.

Urokliwie położona klasycystyczna budowla pełniła funkcję memorandum ku czci założyciela Carlsruhe, księcia Karola Witemberskiego. Pomnik wzniósł w 1826r. Eugeniusz Witmemberski, potomek pierwszego założyciela kurortu. Podczas odsłonięcia pomnika ku czci księcia Karola, poświęcono go również pierwszej żonie Eugeniusza - Matyldzie, która rok wcześniej zmarła przy porodzie jego syna- Wilhelma. Sprawiło to, że nazwano go "świątynią" Matyldy.

W 1827r. wewnątrz namalowano obraz księżnej a w centralnym miejscu kopuły powieszono małego aniołka, który miał symbolizować Wilhelma. Obiekt ma kształt kopuły wspartej na ośmiu kolumnach krytych cynkową blachą. Obecnie budowla z uwagi na położenie na wyspie zewsząd otoczonej wodą oraz lasem i brakiem lądowego dojścia jest dobrze zachowana. Wewnątrz nie ma już malowideł i pamiątkowych rzeźb, natomiast z uwagi na swoją oryginalność nadal stanowi ciekawą atrakcję dla odwiedzających Pokój i okolice. Na cześć Matyldy, nazwano również jeden z pobliskich stawów, który obecnie jest stawem hodowlanym.

Inicjatorem budowy obecnego kościoła był ks. Radca Józef Góretzki. Pole pod budowę nowej świątyni podarowane zostało przez małżeństwo Dambowych z Domaradzkiej Kuźni. Wielkie zasługi przy budowie kościoła zaskarbili sobie słynny budowniczy kościołów Opolszczyzny ks. Prałat Kubis. Pierwsze prace przy wznoszeniu nowej świątyni rozpoczęto na wiosnę 1932 roku. 25. IX 1932 odbyła się uroczystość poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego przez ówczesnego ks. Proboszcza z Fałkowic ks. Radcy Góretzkiego. Autorem projektu był p. Mokros z Wrocławia. 15.09. 1933, Ks. Góretzki poświęcił nowy kościółek Matki Bożej Śnieżnej.

Główny ołtarz wykonał w 1934 roku rzeźbiarz kościelny p. Hőfler z Opola. Przepiękne witraże, które zdobią wszystkie okna kościoła wykonał artysta Otto Lazar z Raciborza. W kościele znajduje się również ołtarz boczny Anioła Stróża z roku 1955, oraz figura Serca Pana Jezusa. Na placu kościelnym znajdują się dwie groty: Matki Bożej z Lourdes i Matki Bożej Bolesnej. Obok kościoła jest „Góra Oliwna”. Figury dostarczył p. Schäfer z Piekar Śląskich. Poświęcenia Góry Oliwnej dokonał 25.06.1964 ks. Biskup Franciszek Jop. Przed kościołem stoi również pomnik Chrystusa Króla.

Główną ideą Stobrawskiego Festiwalu Piosenki Turystyczne jest promocja walorów historycznych, kulturowych i przyrodniczych obszaru LGD oraz Opolszczyzny. Na podstawie minionych Festiwali powstała płyta oraz śpiewnik pt. „Z piosenką na Stobrawskim Zielonym Szlaku”, w których znajdują się autorskie utwory wykonane przez uczestników. Stobrawski Festiwal Piosenki Turystycznej  to innowacyjny sposób na promocję naszego regionu, gdyż wszyscy wykonawcy zapoznają się z walorami znajdującymi się w ich otoczeniu, które następnie promują poprzez prezentowany utwór. Ten nietypowy  sposób sprawia, że na naszym obszarze pojawia się coraz większa liczba turystów odwiedzając m.in. Centrum Produktu Turystycznego i Kulturowego „Stobrawski Zielony Szlak”. Przyjezdni zachęceni piosenką starają się odnaleźć miejsca opisane i wyśpiewane przez autorów piosenek. Spędzanie więcej czasu i odkrywanie uroków Stobrawskich szlaków sprawia, iż przełamujemy hasło: „Cudze chwalicie, swego nie znacie”. Od lat Stobrawski Festiwal Piosenki Turystycznej budzi duże zainteresowanie i mamy nadzieję,  że z roku na rok będzie jeszcze większe.