Barokowo –klasycystyczny budynek można zobaczyć w miejscowości Bąkowice. Jest oddalony zaledwie kilka kilometrów od Świerczowa w kierunku Mąkoszyc. Warto wybrać się na taką wycieczkę ze względu na piękną architekturę dworu. Co prawda, wnętrza zostały zmienione, jednakże zewnętrza część zachowała swoją postać.

Kościół św. Bartłomieja Apostoła – rzymskokatolicki kościół parafialny, znajdujący się w miejscowości Jełowa (gmina Łubniany), należący do parafii św. Bartłomieja Apostoła w Jełowej w dekanacie Zagwiździe, diecezji opolskiej. Dnia 13 października 1959 roku, pod numerem 632/59 kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Kościół w Jełowej wzmiankowany był już w 1399 roku. W 1633 roku kościół ten w wyniku pożaru spłonął. Nowy, również drewniany, zostaje wybudowany 1645 roku przez ówczesnego proboszcza księdza Wincentego Galdę. W latach 1749-1765 proboszczem parafii był ks. Józef Matuszczyk. Dobudowuje on do istniejącego drewnianego kościoła prezbiterium, które widoczne jest do dnia dzisiejszego, w obecnej świątyni. W latach 1842-1844 (proboszczem parafii był ks. Wincenz Onderka), 200-letni drewniany kościół został rozebrany (z wyjątkiem prezbiterium), a w jego miejsce postawiono nowy, murowany. Około 1867 roku wykonano malowidła nad prezbiterium ukazujące scenę ukrzyżowania oraz dwóch apostołów św. Bartłomieja i św. Mateusza. W 1910 roku zbudowano nową wieżę, kościół otynkowano i przebudowano wnętrze pod organami. W 1912 roku wzniesiono nową zakrystię. Czas po II wojnie światowej, (proboszczem parafii był ks. Jan Sygulla) to okres odbudowy zniszczonej świątyni, plebanii, domu organisty i domu sióstr zakonnych ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP. W 1981 roku w kościele wykonano nowy chór muzyczny, jak również rozpoczęto przebudowę i budowę nowej części budynku gospodarczego z przeznaczeniem na cele katechetyczne i rekolekcyjne. 16 grudnia 2010 roku w wyniku zwarcia instalacji elektrycznej wybuchł pożar. Spaliła się duża część więźby dachowej nad główną nawą kościoła oraz część zakrystii. Remont i odnowa trwała 8 miesięcy. Wymieniono część posadzki, odnowiono ocalały sufit, wymieniono witraże, zamontowano nowe ławki, gruntownie wyremontowano organy oraz drewniany, gotycki ołtarz główny. 24 sierpnia 2011 roku, biskup opolski ks. Andrzej Czaja, dokonał rekonsekracji wyremontowanej świątyni.

źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Bart%C5%82omieja_Aposto%C5%82a_w_Je%C5%82owej

Świątynia została wybudowana w 1658 roku - jest to obiekt o konstrukcji zrębowej, orientowany. Nawa główna jest szersza niż krótkie prezbiterium (zamknięte trójbocznie), nakryta płaskim stropem. Od wschodu przylega zakrystia. Kościół otoczono sobotami, wspartymi na słupach z zastrzałami. Nad głównym wejściem znajduje się ganek, wsparty czterema słupami - ganek umożliwia dojście do chóru. Dachy konstrukcji siodłowej i pulpitowej zostały pokryte gontem, podobnie jak soboty. Nad nawą wzniesiono niewielką wieżyczkę na sygnaturkę, zwieńczoną baniastym, podwójnym hełmem.

Wzniesiony w latach 1853-54 neogotycki pałac w Łączanach ma ciekawą, skomplikowaną bryłę, jakby złożoną z połączonych ze sobą kilku prostopadłościanów. Budynek murowany z cegły, potynkowany, zbudowany na planie zbliżonym do litery „L”, dwukondygnacjowy, nakryty płaskimi dachami pulpitowymi. Fasada dziewięcioosiowa, z asymetrycznie umieszczonym głównym wejściem, poprzedzonym gankiem podtrzymującym balkon. Obok kwadratowa, czterokondygnacyjna wieża, stanowiąca dominantę obiektu. Bryłę pałacu urozmaicają liczne ryzality, taras w elewacji ogrodowej i  neogotyckie detale: sterczyny, blankowanie, nadokienniki. Zabytek w dobrym stanie przetrwał czas PRL, kiedy prawdopodobnie był wykorzystywany przez miejscowy PGR. Pałac otacza park krajobrazowy o powierzchni ok. 7 ha. Początki cennego założenia parkowego sięgają XVIII w. W dziewiętnastym stuleciu park został przekształcony w stylu romantycznym. W jego drzewostanie dominują rodzime gatunki liściaste: jesion wyniosły, lipa drobno - i szerokolistna, wiąz szypułkowy, klon jawor i dąb szypułkowy. Z innych gatunków występują: buk zwyczajny odmiany purpurowej, kasztanowiec zwyczajny, olsza czarna, modrzew europejski, sosna zwyczajna i sosna czarna. 

Na obszarze powiatu namysłowskiego zachowały się trzy granitowe krzyże pokutne. Każdy z nich jest krzyżem przydrożnym, stojącym najpewniej w miejscu dokonania zbrodni. Pierwszy znajduje się w Ligotce, przy szosie prowadzącej w kierunku Dębnika (gm. Wilków), drugi niedaleko kościoła w Ligocie Książęcej, zaś trzeciego należy szukać w miejscowości Gola (gm. Świerczów). Ustawiony jest przy domu nr 7, w pobliżu drogi łączącej Świerczów i Mąkoszyce (pow. Brzeski).

Każdy z trzech krzyży oznaczony jest tabliczką informacyjną, umieszczoną przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz PTTK Bractwo Krzyżowców".

źródło: https://polska-org.pl/6289046,Krzyze_pokutne_powiatu_namyslowskiego.html