Stobrawski Zielony Szlak dla turysty

Brak dostępu do materiałów źródłowych uniemożliwia przedstawienie historii miejscowości oraz majątku w Garbowie. Być może wioska została założona w średniowieczu, jako osada służebna należąca do książąt brzeskich. W czasach późniejszych w Garbowie znajdował się książęcy folwark. W ksiąg adresowych z końca XIX i pierwszej połowy XX wieku wynika, że od 1883 r. majątek w Garbowie należał do rodziny von Löbbecke. W 1905 r. właścicielem dóbr liczących 365 ha był Franz von Löbbecke, a w 1921 r. Oskar von Löbbecke. W 1937 r. posiadłość pod nazwą Michelwitz (Garbów został włączony do sąsiednich Michałowic), pomniejszona do 341 ha, należała do Fryderyka Edwarda von Löbbecke. Prawdopodobnie w rękach jego rodziny pozostała do 1945 roku. Po wojnie majątek został znacjonalizowany i przekazany w zarząd Państwowemu Gospodarstwu Rolnemu. Garbów po 1945 roku w dalszym ciągu pozostawał przysiółkiem Michałowic, dopiero od 1998 roku stanowi osobne sołectwo.

Klasycystyczny pałac w Garbowie powstał zapewne w XIX w. Budynek murowany na planie zbliżonym do litery „L”, składa się z korpusu i niewielkiego skrzydła bocznego. Pałac murowany z cegły, potynkowany, podpiwniczony, dwukondygnacjowy, nakryty dachem naczółkowym wykonanym z dachówki. Fasada trzynastoosiowa z centralnie usytuowanym głównym wejście poprzedzonym murowanym gankiem, o ściętych narożach, podtrzymującym balkon. Ponad częścią środkową budynku niewielki trójkątny przyczółek. W elewacji ogrodowej portyk kolumnowy podtrzymujący belkowanie i fronton z kartuszami herbowymi. W jednej z bocznych elewacji niewielka dobudówka. Druga boczna elewacja łączy pałac z nowszymi budynkami. Skromne elewacje pałacu zachowały niewiele detali architektonicznych: gzyms między piętrami i gzyms wieńczący, proste obramowania otworów okiennych drugiej kondygnacji, w skrzydle bocznym resztki podziałów zdwojonymi pilastrami. W oknach przyziemia kraty. Układ wnętrz dwutraktowy z korytarzem pomiędzy traktami i centralnie położoną sienią. Dawną rezydencję można zobaczyć z zewnątrz. Do pałacu przylega niewielki park krajobrazowy, a przed jego frontem znajduje się niewielki gazon. W pobliżu budynki gospodarcze dawnego folwarku, użytkowane, należą do gospodarstwa rolnego osoby prywatnej.

Brak dostępu do materiałów źródłowych uniemożliwia przedstawienie historii miejscowości oraz majątku w Garbowie. Być może wioska została założona w średniowieczu, jako osada służebna należąca do książąt brzeskich. W czasach późniejszych w Garbowie znajdował się książęcy folwark. W ksiąg adresowych z końca XIX i pierwszej połowy XX wieku wynika, że od 1883 r. majątek w Garbowie należał do rodziny von Löbbecke. W 1905 r. właścicielem dóbr liczących 365 ha był Franz von Löbbecke, a w 1921 r. Oskar von Löbbecke. W 1937 r. posiadłość pod nazwą Michelwitz (Garbów został włączony do sąsiednich Michałowic), pomniejszona do 341 ha, należała do Fryderyka Edwarda von Löbbecke. Prawdopodobnie w rękach jego rodziny pozostała do 1945 roku. Po wojnie majątek został znacjonalizowany i przekazany w zarząd Państwowemu Gospodarstwu Rolnemu. Garbów po 1945 roku w dalszym ciągu pozostawał przysiółkiem Michałowic, dopiero od 1998 roku stanowi osobne sołectwo.

Klasycystyczny pałac w Garbowie powstał zapewne w XIX w. Budynek murowany na planie zbliżonym do litery „L”, składa się z korpusu i niewielkiego skrzydła bocznego. Pałac murowany z cegły, potynkowany, podpiwniczony, dwukondygnacjowy, nakryty dachem naczółkowym wykonanym z dachówki. Fasada trzynastoosiowa z centralnie usytuowanym głównym wejście poprzedzonym murowanym gankiem, o ściętych narożach, podtrzymującym balkon. Ponad częścią środkową budynku niewielki trójkątny przyczółek. W elewacji ogrodowej portyk kolumnowy podtrzymujący belkowanie i fronton z kartuszami herbowymi. W jednej z bocznych elewacji niewielka dobudówka. Druga boczna elewacja łączy pałac z nowszymi budynkami. Skromne elewacje pałacu zachowały niewiele detali architektonicznych: gzyms między piętrami i gzyms wieńczący, proste obramowania otworów okiennych drugiej kondygnacji, w skrzydle bocznym resztki podziałów zdwojonymi pilastrami. W oknach przyziemia kraty. Układ wnętrz dwutraktowy z korytarzem pomiędzy traktami i centralnie położoną sienią. Dawną rezydencję można zobaczyć z zewnątrz. Do pałacu przylega niewielki park krajobrazowy, a przed jego frontem znajduje się niewielki gazon. W pobliżu budynki gospodarcze dawnego folwarku, użytkowane, należą do gospodarstwa rolnego osoby prywatnej.

Kościół w Kup został wybudowany w stylu neogotyckim w latach 1897-1898. Cennym przedmiotem znajdującym się w kościele są organy. Zostały one wybudowane przez firmę Spiegel, w 1897 roku. Posiadają 18 głosów, 2 manuały plus pedał, traktura gry i rejestrów jest pneumatyczna.

Wyposażenie świątyni to przede wszystkim: trzy ołtarze w tym ołtarz główny, ambona z obrazami ewangelistów oraz organy z 1897 r.

Kościół wpisany jest do rejestru zabytków województwa opolskiego

 Parafię zamieszkuje 1634 mieszkańców i swym zasięgiem duszpasterskim obejmuje ona miejscowości:

• Kup,
• Kaniów,
• Ładza.

Źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Parafia_%C5%9Bw._Jerzego_w_Kup

Pierwotnie w miejscu tym znajdował się kościół drewniany. Z uwagi na jego bardzo zły stan techniczny po 210 latach użytkowania został rozebrany. Nowy murowany, dwunawowy kościół z dobudowaną wieżą wysokości 40 m został wzniesiony w latach 1901-1903. Wewnątrz świątyni na uwagę zasługują zabytkowe ołtarze boczne oraz rzeźby z lat trzydziestych XX wieku, które przedstawiają św. Floriana i Matkę Bożą Częstochowską.

W wyposażeniu kościoła znajdują się rzeźby z lat 30. XX wieku, m.in.:

• rzeźba Floriana z Lauriacum, odnowiona w latach 70. z inicjatywy ówczesnego proboszcza, Adama Polechońskiego),
• obraz przedstawiający Matkę Bożą Częstochowską (jego peregrynacji dokonano
  29–30 stycznia 1965 roku, a II peregrynacji 8–9 maja 1995 roku),
• zabytkowa monstrancja (z XVIII wieku),
• naczynia liturgiczne i relikwiarze, które zostały odnowione w latach 1995–1996.

Ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy „Żwirek” położony jest w miejscowości Luboszyce koło Opola w woj. opolskim. Istnieje od sierpnia 2007 r. W tym czasie zdążyliśmy zorganizować dużo przyjęć weselnych i imprez firmowych, które zakończyły się powodzeniem i satysfakcją naszych klientów.„Żwirek”, bo tak właśnie brzmi nazwa naszego ośrodka, jest czynny przez cały rok. Goszcząc u nas macie Państwo ciągły kontakt z naturą, która otacza nas z każdej strony. Lasy, łąki, stawy, czysta rzeczka płynąca obok i śpiewające ptaszki sprawiają że człowiek naprawdę wypoczywa i zapomina o codziennych obowiązkach.

Dysponujemy również góralską altaną ogrodową wyposażoną w grilla, oraz drewniane ławy mieszczące nawet do 200 osób, obok znajduje się podest do tańczenia a także murowany wędzarnik w stylu góralskim, w którym można wędzić rybki i inne pyszności :) Wokół tego wszystkiego otaczają nas piękne drzewa i krzewy wraz z fontannami. Wieczorami można pospacerować promenadą lub molem przy blasku księżyca odbijającego się w lustrze wody.

Wędkarze mają okazje połowić w naszych stawach ryby typu karp, amur, szczupak, sandacz, płoć, okoń, tołpyga, jesiotr, sum. Zapraszamy do naszej Restauracji na smaczne obiady domowe jak również na ryby z pieca np. karp, pstrąg, łosoś, sandacz, halibut. Posiadamy pokoje gościnne dwuosobowe, klimatyzowane z łazienką. Zapraszamy na nasze łowisko w kompleksie Żwirek. Wędkarze mają okazję połowić w naszych stawach ryby typu: karp, amur, szczupak, sandacz, płoć, okoń, tołpyga, sum, jesiotr.

ATRAKCJE

Grill, wędzarnik i altana ogrodowa,
Huśtawki dla najmłodszych,
Rowerki wodne,
Plaża z czystą wodą do kąpieli,
Ośrodek otoczony zielenią,
Łowisko dla wędkarzy,
Restauracja z pyszną kuchnią,
Otwarte imprezy okazjonalne:
sylwester, walentynki 

Źródło:http://osrodekzwirek.pl/