Stobrawski Zielony Szlak dla turysty

Kościół św. Jana Chrzciciela – rzymskokatolicki kościół parafialny w Smogorzowie. Świątynia należy do parafii św. Jana Chrzciciela w Smogorzowie w dekanacie Namysłów wschód, archidiecezji wrocławskiej. Dnia 5 lutego 1966 roku, pod numerem 1108/66, kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego. 

Pierwsze wzmianki o kościele w Smogorzowie pochodzą z 1038 roku. W latach 1564-1654, świątynia była w rękach ewangelików. Obecny obiekt zbudowany został w latach 1861-1863, w miejscu poprzedniego drewnianego, według projektu architekta Alojzego Langera. W XI wieku znajdowała się tutaj przejściowo siedziba biskupstwa wrocławskiego. Budynek został wybudowany w stylu neogotyckim. Do zabytków kościoła należy pochodząca z końca XV wieku rzeźba św. Anny Samotrzeciej.

źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Jana_Chrzciciela_w_Smogorzowie

Kościół p.w. Św. Andrzeja i Jana Chrzciciela w Popielowie – rzymskokatolicki kościół filialny w Popielowie. Świątynia należy do parafii NMP Królowej Aniołów w Popielowie w dekanacie Siołkowice, diecezji opolskiej.10 czerwca 1954 roku, pod numerem 110/54, obiekt został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Kościół wybudowany został w 1654 roku. W 1889 roku przeniesiony został na miejscowy cmentarz. Jest to budowla o konstrukcji zrębowej wzmocnionej słupowo, orientowany, jednonawowy, z węższym i niższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Ściany nawy i zakrystii szalowane są deskami. Dach pokryty jest gontem. Otwory okienne zamknięto odcinkowo. Chór wsparty na ośmiu słupach. Ołtarz główny, ambona i prospekt organowy wykonano w stylu barokowym w II poł. XVII wieku. Na ścianach widoczna jest polichromia.Stacje Drogi Krzyżowej pochodzą z przełomu XVIII i XIX wieku.

Największe zabytki znajdują się w kościele parafialnym pw. Królowej Aniołów w Popielowie. Są to m.in obraz w ołtarzu głównym przedstawiający patronkę świątyni, pierwsza zapisana wzmianka o obrazie pochodzi z roku 1775, dwa ołtarze boczne barokowe oraz chrzcielnica.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_cmentarny_Matki_Boskiej_i_%C5%9Bw._Andrzeja_w_Popielowie

Podgrzybek należy do rodziny borowikowatych. Występuje w lasach iglastych i liściastych na prawie całej kuli ziemskiej od lata do późnej jesieni. Grzybobranie najlepiej zacząć od lasów z przewagą sosen i świerków oraz szukać w okolicy mchu. Mogą występować pojedynczo lub w sporych skupiskach. Możemy wyróżnić około 40 gatunków tego grzyba. Podgrzybek może być składnikiem wielu imponujących dań, które zachwycą smakiem i aromatem.

Budowę świątyni rozpoczęto prawdopodobnie na początku XIV wieku. Początkowo wybudowano mały kościół (obecne prezbiterium), nawa główna powstała w XV wieku. W 1420 roku, przy istniejącym wówczas kościele wybudowano klasztor. od 1536 roku, klasztor po przejęciu przez protestantów, służył jako szpital i magazyn. Świątynię pozostawiono w rękach franciszkanów, z czasem jednak kościół zaczął stopniowo niszczeć. Po wizytacji w 1666 roku stwierdzono, że kościół zwany „polskim” ma uszkodzone sklepienia i jest w złym stanie. W dniu 21 lutego 1654 roku ponownie przejęli go katolicy. Na mocy dekretu z 30 grudnia 1667 roku, przekazany został ponownie zakonowi Braci Mniejszych (OFM) przybyłym z Nysy. Od 1671 roku franciszkanie rozpoczęli prace budowlane. Od 18 października 1675 roku świątynia nosiła nowe wezwanie św. Piotra z Alkantary. W tym dniu ponownie kościół został konsekrowany. Wnętrze kościoła przebudowano, nadając mu kształt barokowy. W 1681 roku dobudowano wieżyczkę na dachu prezbiterium. W 1810 roku, w wyniku upaństwowienia majątków klasztornych, kościół został zamknięty. Ostatnie nabożeństwo odprawiono 2 maja1812 roku. Świątynię zamieniono na magazyn wojskowy. Trzynaście lat później zakupiły go władze miejskie, zamieniając świątynię na spichlerz. Zamurowano wówczas część okien. Wyposażenie sprzedano lub przekazano do innych kościołów.

Do Bogacicy trafił ołtarz Czternastu Wspomożycieli. Marmurowa posadzka została zerwana i w 1814 przekazana kościołowi ewangelickiemu. W 1905 roku odnowiono wieżyczkę, a w latach 1924-1925 wyremontowano dach. Po II wojnie światowej kościół nadal służył jako magazyn, przechowywano tu m.in. części samochodowe, nawozy i beczki na piwo. 18 sierpnia 1982 roku na prośbę proboszcza parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Namysłowie, Ministerstwo Kultury i Sztuki przekazało jej na wieczyste użytkowanie zabytkowy kościół. Od tego momentu rozpoczęły się prace remontowe. 11 listopada 1988 roku, w 70 Rocznicę Odzyskania Niepodległości, przystosowany do sprawowania liturgii kościół, uroczyście poświęcił arcybiskup metropolita wrocławski, ksiądz kardynał Henryk Gulbinowicz. W latach 1990-1992 wybudowano zakrystię.

Świątynia została wybudowana w 1658 roku - jest to obiekt o konstrukcji zrębowej, orientowany. Nawa główna jest szersza niż krótkie prezbiterium (zamknięte trójbocznie), nakryta płaskim stropem. Od wschodu przylega zakrystia. Kościół otoczono sobotami, wspartymi na słupach z zastrzałami. Nad głównym wejściem znajduje się ganek, wsparty czterema słupami - ganek umożliwia dojście do chóru. Dachy konstrukcji siodłowej i pulpitowej zostały pokryte gontem, podobnie jak soboty. Nad nawą wzniesiono niewielką wieżyczkę na sygnaturkę, zwieńczoną baniastym, podwójnym hełmem.