Stale powiększająca się liczba wiernych powodowała, że kościół zrobił się za ciasny. Problem miała rozwiązać budowa wieży w 1845 roku, która połączona z nawą główną, znacznie poszerzała świątynię. To wystarczyło na kolejne 50 lat, bo wraz z dalszym wzrostem liczby wiernych, zaczęto myśleć o budowie większego kościoła.
Zadanie to jak się okazało poźniej, spadło na barki ks. Maximiliana Raczka, który do Pokoju przybył w roku 1898 jako administrator, by po erygowaniu parafii w 1903 roku, zostać pierwszym poroboszczem. Duszpasterze w Pokoju do tej pory określani byli jako lokaliści, a później kuratusi, a wspólnota jako lokalia i kuracja, czyli mająca kościół, duszpasterza ale nie będąca parafią.
Budowę nowego kościoła w stylu barokowym rozpoczęto w 1907r., według projektu architekta Ludwika Schneidera z Wrocławia. Nowy kościół nosił tytuł: Podwyższenia Krzyża Świętego. Ołtarz główny wykonany został według projektu artysty malarza Georga Poppe. Uroczysta konsekracja nowej świątyni miała miejsce 18 lipca 1908.
Budowniczy kościoła ksiądz Raczek zmarł w Pokoju w roku 1936 i został pochowany na cmentarzu parafialnym. Jego bezpośrednim następcą przez dwa lata był ks. Harald Weinert, a od roku 1938 proboszczem został mianowany ks. Helmut Ruprich. Od roku 1958 przez 38 lat proboszczem był ks. Jan Chwaliński. Źródło:http://www.parafiapokoj.pl/historia-parafii.html